Verdriet
De stem in ons hoofd die geen zager, zeurpiet, gevoelig zieltje, of aansteller wil zijn.
Ze doet ons doorgaan, doet ons sterk staan.
Ze zorgt ervoor dat we niet opgeven, niet ten prooi vallen aan mogelijk gevaar.
En zo blijft verdriet achter muren.
Zo worden we niet verzorgd en niet getroost.
Zo nemen we geen rust.
Zo geraken we op.
Zo wordt verdriet groter,
Krijgt hij zelfs compagnie,
Van boosheid,
Van bitterheid,
Van destructief gedrag,
Wanneer verdriet niet mag,
Doen we pijn.
Anderen en onszelf.
Recente blogposts
Alles weergevenVrede op aard is een mooi idee met een mond vol kroketten vernietigen we nog een kalkoen op ons zevende kerstdiner We willen liefde,...
Ik stapte uit het circus, keek er vanop afstand naar, nu wil ik graag weer binnen, want ook buiten is het raar. Maar welke kunstjes doe...
Soms ben ik een kwetsbaar ei, oeverloos begripvol en geduldig, voel ik compassie, voel ik pijn, voel ik veel, voel ik mezelf, en voel ik...
Comments